Obavještavamo korisnike mirovine Federalnog zavoda MIO/PIO, koji imaju prebivalište u Republici Crnoj Gori, da nisu u obvezi Federalnom zavodu dostavljati potvrde o životu.
Naime, za korisnike mirovine Federalnog zavoda koji imaju prebivalište na području Crne Gore, činjenica smrti utvrđuje se elektroničkom razmjenom podataka s Fondom za PIO Crne Gore, zbog čega korisnici mirovine Federalnog zavoda s prebivalištem u Crnoj Gori ubuduće nisu obvezni dostavljati potvrde o životu.
Izuzetak od navedenoga korisnici su mirovine kod kojih postoji nedostatak u identifikacijskim podacima te se provjera na navedeni način ne može izvršiti.
Ovi korisnici će na kućnu adresu dobiti pisanu obavijest i tiskanicu „potvrde o životu“ koju moraju popuniti, potpisati, ovjeriti kod nadležnog tijela i dostaviti Federalnom zavodu za MIO/PIO do kraja tekuće godine.
Članak u Vijestima (klikni na: ) ukazuje na ključne činjenice u vezi najavljenog povećanja penzija od januara 2025. god.
STRUČNI KOMENTARI NAŠEG NVO-A
Problemi upravljanja crnogorskim penzijskim sistemom se usložnjavaju jer odluke povećavaju nepravdu i štetu koja se nanosi penzionerima i njihovom minulom izdvajanju za doprinose.
Reagovanje našeg Udruženja - tekst u
Nakon više od pola godine javio se Ombudsman konstatujući ono što je naš NVO prvi ukazao u javnosti da su povrijeđena prava penzionera što su im umanjena penzija u februaru ove godine za 1 € na račun humanitarne pomoći a da nijesu pitani.
Postavlja se pitanje da li nam institucije loše rade i kada rade da li donose odluke koje će zaštiti one kojima su prava ugrožena. Šta penzioneri čija su prava ugrožena imaju od toga što će Ombudsman konstatovati mišljenje o njima načinjenoj nepravdi?
.
Članak u Vijstima kojim se demantuje da će penzije u budućnosti biti manje zbog smanjenja doprinosa i povećanja palata. Klikni na:
U demantu se bez ikakvog primjera obračuna navodi da penzije neće biti niže jer će rasti tri puta godišnje zbog usklađivanja sa rastom inflacije i zarada.
STRUČNI KOMENTAR NAŠEG NVO-A
Penzije će ipak kod jedne grupe penzionera biti manje nego što bi bile da nije došlo do snižavanja doprinosa i povećanja palata u septembru ove godine. To pokazuje primjer obračuna. Što se tiče usklađivanja penzija to se odnosi na sve penzije koje se usklađuju tri puta godišnje i nema nikakve veze sa obračunom penzije kada zaposleni ode u penziju.
Iz kabineta Premijera Vlade ovo nije prvi put da se netačno daju tvrdnje i dematni koje su suprotne sa matematikom, logikom i koje pokazuju nerazumijevanje funkcionisanja penzijskog sistema, što je u najmanju ruku zabrinjavajuće.
Pročitaje članak u Vijestima zašto će penzije sada zaposlenih biti niže nego što bi bile da nije prepolovljen doprinos za penzijsko osiguranje.
KOMENTAR NAŠEG NVO-A
SKANDALOZNO: Političari suprotno matematičkoj logici pokazuju javno neznanje i nekopententnost. Članak u Vijestima jasno pokazuje kako će zaposleni imati po obračunu nižu penziju zbog smanjenja doprinosa za penzijsko osiguranje, iako političari tvrde suprotno. Međutim ni to neće biti moguće jer nije vjerovatno da ćemo jedini u Svijetu imati penzijski sistem u kojem bi država iz budžeta finansirala penzije sa 3/4.
FOND PIO U BANKROTU - Fond PIO skoro više od 50% sredstava neće moći da obezbijedi od doprinosa za penzijsko osiguranje za penzije u narednim godinama. Ovaj deficit će za tri godine dostići astronomskih 1,18 milijardi €. Smanjenjem doprinosa prekida se međugeneracijska solidarnost na nezakonit način jer se suspenduje dosadašnji model penzijskog sistema. Zaposlene kada odu u penziju čekaju minimalne penzije bez obzira kolike su im plate i koliko im je dug staž. Poruka penzionera: MI SMO DALI NOVAC ZA NAŠE PENZIJE DOK SMO RADILI I ZATO SE PENZIJE MORAJU ISPLAĆIVATI. AKO NOVCA BUDE HVALIO, HVALIĆE ZA PLATE ZAPOSLENIH U DRŽAVNOJ UPRAVI UKLJUČUJUĆI I MINISTRE - PENZIONERI ĆE REDOVNO PRIMATI SVOJE PENZIJE I TO USKLAĐENE SA ONIM KOLIKO SU DOPRINOSIMA IZDVAJALI, DAKLE MNOGO VIŠE ZA ŠTA SE NAŠ NVO ZALAŽE VEĆ GODINAMA.
Članak u Vijestima o posledici smanjenja doprinosa za penzijsko osiguranje. Klikni na:
Povodom svakodnevne polemike o povećanju penzija, oglasio se direktor Fonda PIO Vladimir Drobnjak koji je kazao da će penzije biti sigurne i da neće doći do njihovog smanjenja već da mogu biti samo veće. On je ponovio da će najavljeno smanjenje doprinosa smanjiti prihode u budžetu Fonda PIO.
“To će se nadomjestiti između ostalog uvođenjem poreza kada su u pitanju igre na sreću, oporezivanje nekretnina, uvođenje jedinstvene stope u turizmu od 15 odsto, markiranje goriva. Taj dodatni budžet Fonda PIO će biti popunjen i rastom zarada koje su sada najavljene, tako da će se proširiti poreska baza, smanjiće se siva ekonomija naveo je Drobnjak, za Portal RTCG.
Dodaje kako će penzije biti sigurne, jer se penzionerima garantuje zakonima redovna isplata penzija sredstvima iz budžeta.
Drobnjak je istakao da penzije u budućnosti neće biti manje iako će lični koeficijenti za određene kategorije stanovnika biti manje, a to su zarade koje su iznad 800 eura.
“Nije sporno ako se pojavljuje negativni lični koeficijent, jer on nije jedini paramentar koji se računa za obračun penzije”, dodao je on.
Drobnjak je ponovio da postoje još dva bitna parametra, a to su dužina radnog staža i vrijednost penzije za jedan lični bod, kazao je on ranije.
KOMENTAR:
1. Nije dat niti jedan stručan proračun za tvrdnju da će očekvani deficit sredstava za penziju iduće godine dostići 350 miliona €.
2. Nepoznato je šta znači negativan lični koeficijent. Još više je nepoznat mehanizam uticaja spomenutih parametara i ličnog koeficijenta na visinu penzije. Jer, Zakon kaže drugačije.
SAOPŠTENJE ZA JAVNOST OD 1.9.2024. GODINE
SOCIJALNI SAVJET BEZ SOCIJALNOG DIJALOGA
Naslov osvanuo prije koji dan u dnevnim medijima “Socijalni dijalog nikad jači, kraj je jednoumlju”, autorizovan od ministarke socijalnog dijaloga g. Nišić, na prvi pogled nas penzionere je asocirao na države sjevera Evrope, tzv. “države blagostanja”. Po nama, podjednako kada su u pitanju penzioneri i zaposleni u Crnoj Gori, velika je vjerovatnoća da su sa ovakvim izjavama, a posebno kada se radi o pitanjima kojima se bavio Socijalno savjet koji dan ranije u pogledu izmjena Zakona o radu, malo ko je zadovoljan. Naime, danas zaposleni čak više nego penzioneri, imaju mnogo više razloga za zabrinutost nakon predloga Fiskalne strategije od strane Vlade Crne Gore kojom je predviđeno da se prepolove izdvajanja zaposlenih koja se tiču doprinosa za penzijsko invalidsko osiguranje i svedu na svega 10 procenata, te da se potpuno ukinu izdvajanja poslodavaca za iste namjene. Budući da se navedenim predlogom bitno mijenjaju uslovi za sticanje, a time, što je još važnije dovodi upitanje utvrđivanje visine visine penzije budućih penzionera ukoliko ove izmjene budu usvojene, logično je bilo da Socijalni savjet razmotri ovaj predlog i da o svojim nalazima i predlogu, utemeljenim na stručnoj analizi, obavijesti javnost Crne Gore.
Budući da se navedeni predlog nije uopšte našao na dnevnom redu Socijalnog savjeta, podjednako formalno i suštinski posmatrano, teško da o poboljšanju socijalnog dijaloga uopšte može biti riječi na način kako to saopštava ministarka Nišić. Kako smo u proteklom period u više navrata ministarki Nišić, te čelnicima Vlade, države i Fonda PIO nudili stručnu pomoć baziranu na ekspertske analize i projekte u pogledu reforme penzionog i socijalnog sistema, posebno njegovog segmenta koji se tiče funkcija Fonda PIO, najbolje da krenemo iz početka, a pitanje na koje se u ovom saopštenju fokusiramo je da li nam i kome ovakav Savjet uopšte treba. Tako, npr. kada je riječ o istaknutom intenzitetu i kvalitetu socijalnog dijaloga i “koristi” koje se time stiču, dovoljno ja da samo “uđemo” na sajt Savjeta gdje nećemo naći bukvalno ništa od vjerodostojne potvrde tog silnog rada, dnevnog reda sastanaka, možda stručnu analizu ili obrazloženje predloga koji Vlada razmatra i upućuje Parlamentu na usvajanje, predlog odluke, zaključak, zapisnik i slično, osim skeniranih “analitičkih kartica” za koje ne znamo čemu služe. Čak što je još gore, članovi tima koji u socijalnom dijalogu zastupaju Vladu, kako to stoji na sajtu Savjeta, su oni iz prethodnog saziva, prema vremešnom podatku sa sastanka 22. decembra 2022. godine. Za razliku od tada po staroj izreci “kadija te tuži, kadija ti sudi”, ako je suditi prema podacima iz medija u sadašnjem sazivu Savjeta osam predstavnika Vlade čine četiri ministra i četiri državna sekretara, koji time prvo sebe “posavjetuju” i nakon toga na Vladi potvrđuju sami sebi svoje odluke!
Ovim je jasnije da je čitav socijalni dijalog već godinama osmišljen na način da siromašni, a to su penzioneri i većina zaposlenih, ostanu u siromaštvu, a da se kvazi preduzetnici i razni drugi domaći i bjelosvjetski “rentijeri” do daljeg bogate upravo od rada siromašnih. Nasuprot tome, možemo argumentovano braniti stav da zaposleni u Crnoj Gori stvaraju daleko veću novostvorenu vrijednost od naknade koje dobijaju zauzvrat u formi plate. Ako pogledamo penzije, kako se stvari odvijaju posljednjih mjeseci, posve je jasno da je došlo do bespovratnog urušavanja međugeneracijskog sklada (solidarnosti). Stvari se dodatno komplikuju time što se navedenim predlogom o ukidanju doprinosa poslodavcma daju olakšice čak i kada to oni nisu tražili, ali ih rado prihvataju, s tim da sindikati nisu moćni da to spriječe, a radnicima se nerijetko prijeti kada se odlučuje o potrebi da se poštuju njihova osnovna prava. U tom smislu da bi Savjet opravdao svoje postojanje dodatno pitanje koje se tiče svrhe njegovog postojanja je šta treba mijenjati u socijalnom dijalogu sa državom; bolje reći između države, sa jedne i sindikata i poslodavca, sa druge strane?
Kada je u pitanju odnos države prema sindikatima, isti na prvi pogled djeluje kao korektan. Međutim, posmatrano u kontekstu krajnjeg učinka kada su radnička prava i zahtijevi u pitanju, u suštini je stvoren antagonizam koji proističe iz konkretnih poteza Vlasti. Da je to tako može se vidjeti iz primjera koji u svojim komentarima na “Nacrt Startegije fidskalne konsolidacije” ističe USSCG da Vlada uopšte nije uzela u razmatranje niti pristala da se izmijeni “obračunska vrijednost koeficijenta, uprkos navedenim društvenim i ekonomskim pokazateljima, ali i inicijativama koje je USSCG od 2019. godine do danas u kontinuitetu podnosila, da ista nije promijenjena od 2010. godine”, iako je Opšti kolektivni ugovor na to obavezuje. Na Sindikat, po svemu sudeći, država dosta arogantno i u suštini gleda kao na nužno zlo koje treba marginalizovati i ograničiti im uticaj na rješavanje nebitnih pitanja, dok se u međuvremenu brojna glavna normativna rješenja i politike osmišljavaju od strane pojedinih političkih partija, odbora, Parlamenta ili u nekim drugim drugim centrima koji trenutno posjeduju stvarnu moć. Da je takvom odnosu značajno diprinijeo i sam sindikat pokazuje i glasanje na Socijalnom savjetu gdje su, iako vođeni istom misijom i odgovornošću prema zaposlenima koje zastupaju, u jednom prelomnom trenutku od značaja za zaposlene i sve građane Crne Gore, glasali potpuno suprotno, čime nastavljaju da dodatno slabe svoj autoritet među zaposlenima. Otuda, i sve češće, pojedini granski sindikati i zaposleni uspijevaju da vlastitom “snagom” bolje istjeruju svoju pravdu, npr. Sindikat prosvjete, zdravstva, nego što bi to bio slučaj u saradnji sa Sindikatom, a ovih dana istim putem kreće i Sindikat javne uprave.
Što se tiče uloge poslodavaca u posve sumornoj atmosferi koja godinama vlada u Socijalnom savjetu i daleko od istinske odgovornosti prema onima koje “reprezentuju”, i kada pojedini poslodavci ne poštuju čak ni odluke inspektora rada i otvoreno izigravaju ili krše propise, osporavaju udruživanje u sindikalne forme, jasno ja da kao jedan od partnera u kontinuitetu imaju nadmoćnu pregovaračku poziciju u odnosu na državu i sindikat. U tom smislu je veoma teško na ravnopravnoj osnovi uspostaviti kvalitetan odnos, prvo između sindikata i poslodavca, a naročito je teško takav odnos uspostaviti na principu ravnopravnosti ove dvije strane sa trećom stranom, što svakako ide u prilog državi. Posljedice su vidljive i jasne, sindikati veoma teško uspijevaju, posebno u privatnom sektoru, da utiču na poteze poslodavaca i da stvore preduslove za poštovanje zakonom garantovanih prava radnika.
Poziciju Unije poslodavaca u tekućem pregovaračkom procesu dosta korektno je opisana od strane USSCG u već citiranim Sugestijama, gdje se decidno kaže da: “Osim toga, minimalna je ušteda koju će dobiti poslodavci ukidanjem doprinosa PIO na teret poslodavca, u okviru čega smo posebno istakli da se takvom mjerom „nagrađuju“ poslodavaci u Crnoj Gori koji će, ničim izazvano, dodatno povećati svoj profit na štetu budžeta Fonda PIO, a stvarnu pomoć neće dobiti oni poslodavci kojima je ona najpotrebnija (mikro i preduzeća u ekonomsko manje razvijenim područjima). Valja podsjetiti da su sredstva koja se izdvajaju po osnovu doprinosa za penzijsko i invalidsko osiguranje strogo namjenska sredstva i kao takva služe za isplatu penzija sadašnjim i budućim penzionerima po sistemu međugeneracijske solidarnosti”. I drugo, u potrazi za valjanim razlogom zašto su poslodavci objeručke prihvatili navadene izmjene Zakona, ne treba ići predaleko. Ovim je očito da se kreću utabanom stazom svojih prethodnika od kojih su se pojedini uhljebili na savjetničkim, ambasadorskim pozicijama, članstvom u odborima direktora pojedinih preduzeća i slično!
Konačno, zatečeni smo nesuvislim izjavama kojima čelnici Fonda PIO ovih dana zamajavaju građane Crne Gore da neće biti umanjenja penzija snižavanjem doprinosa; da su ćutali pomislili bi da bar razumiju problem, ali da ne smiju da se oglase. Međutim, stvari ipak stoje bitno drugačije, posve na štetu penzionera i što je još gore zaposlenih koje čekaju zagarantovano prepolovljene penzije koje su danas takve kave jesu.
Tako, nije valjda moguće da u Fondu PIO, koji primarno treba da brinu o zakonitosti, ne znaju da iznos penzije za svakog zaposlenog kada se za to steknu uslovi primarno zavisi od ličnog koeficijenta osiguranika. Konkretnije, ukoliko ovaj “ekonomski izum” naslovljen kao “prosječna minimalna zarada” bude usvojen tada će zaposleni koji sada imaju neto zarade preko 800 eura (visoka stručna sprema), kao i zaposleni sa srednjom stručnom spremom koji primaju zarade od 600 do 800 eura, imati značajno niže koeficijente za obračun, tj. utvrđivanje visine penzije. Drugo, ništa manje važno, kada je u pitanju pozicija države koja je za ovu godinu u budžet Fonda PIO planirala da izdvoji 120 miliona eura, prosta računica, na primjeru drugih zemalja koje su praktikovale sličan potez u pogledu radikalne izmjene Zakona, pokazuje nešto jako zabrinjavajuće, i po državu i po buduće penzionere. Tako, ako uzmemo u obzir dužinu radnog staža od 40 godina koja je po Zakonu jedan od dva ključna uslova za odlazak u starosnu penziju, prosječan radni vijek crnogorskih penzionera, visinu prosječne neto zarade i visinu bruto zarada koje se uzimaju kao osnovica za izdvajanje doprinosa na teret zaposlenih i na teret poslodavca, a koji se predložemim izmjenama umanjuju za čitavih 10,5 procenata, te prosječnu dužinu radnog staža sada oko 265 hiljada zaposlenih u Crnoj Gori, dolazimo do toga da Fondu PO za redovne isplate penzija u sadašnjem iznosu do momenta odlaska u starosnu penziju nedostaje oko 6,3 milijarde eura. Tako bi rupa u budžetu Ponda PIO koju bi trebalo da popunjava država na godišnjem nivo iznosila oko 350 milona eura, ne uzimajući pri tome porast cijena, kretanje zarada, potrošačke korpe i drugo.
Dalje, ono što je od strane Vlade stidljivo najavljivano kao ključni reformski potez u sistemu penzijskog osiguranja, mada ne do kraja formalizovano, ovim izmjenama su na mala vrata uvedeni drugi i treći penzioni stub bez ikakve institucionale pripreme, što se u državama sa uređenim sistemima socijalne zaštite koristi samo kao dopuna pribavljanju potrebnih sredstava za isplatu penzija. Naime, koncept penzijskog osiguranja koji počiva na tri stuba ima za cilj otklanjanje niza nedostataka sistema međugeneracijske solidarnosti na način da se nudi mogućnost ponude različitih korektivnih kriterijuma u pogledu visine penzije, kako bi se penzijski fond rasteretio obaveza prema korisnicima penzija, s tim da iskustva pokazuju da je sistem tri stuba daleko složeniji od sistema državnog penzijskog fonda. U domaćim okvirima problem je u načinu koji se predlažu navedene promjene tako što se umjesto uplate obaveznih doprinosa, što je bio slučaj do sada, ovim sva odgovornost prebacuje na zaposlene; na njima ja da odluče da li će i ako imaju od čega da štede za “stare dane”, ili će sve odmah da potroše, što je imajući u vidu visinu njihovih plata vjerovatniji ishod, dakle u korist vlastite štete. Pri tome, “prava” koja se ovim izmjenama data na volju poslodavcima da nisu u obavezi da izdvajaju 5,5% doprinosa na bruto zaradu zaposlenih za penziono osiguranje teško da će u sjutrašnjoj svakodnevici na dobrovoljnoj osnovi biti artikulisana u korist penzionera.
Da bi bar jedan manji broj manjkavosti u radu Socijalnog savjeta na koje smo ukazali u ovom saopštenju sveli na najmanju moguću mjeru mišljenja smo da treba započeti sa izmjenama Zakona o socijalnom savjetu, konretnije član 13, kojim se propisije sastav Savjeta. U tom smislu, smatramo da za razliku od sada Zakonom predviđena tri partnera, da broj partnera treba da se proširi na način da bi njegov sastav činili: predstavnici države koji ne mogu biti javni funkcioneri i koji nisu zaposleni u državnoj administraciji, jedan reprezentativni predstavnik poslodavaca koji u najvećoj mjeri ispunjava propisane uslove u pogledu reprezentativnosti, jedan reprezentativni predstavnih sindikata koji ima najveći broj članova, predstavnik najvećeg granskog sindikata, reprezentativni predstavnik penzionera nakon što postojeći Savez penzionera bude radikalno reformisan i u potpunosti brizi o njihovom statusu, te predstavnik civilnog društva.
NVO UDRUŽENJE PENZIONERA CRNE GORE – ZA DOSTOJANSTVEN ŽIVOT ČOVJEKA
Saopštenje na medijskim portalima
Koja muka je snašla Fond PIO?
Sjetili se ljudi, malo sporije, svega nakon godinu i po poslije usvajanja izmjena Zakona u decembru 2012. godine. Da li je moguće, ako to nije uradio predlagač, da ni „portir“ u Fondu PIO nije pročitao Zakon! Sve je moguće, i na to je NVO Udruženje penzionera Crne Gore – „Za život dostojan Čovjeka“, ukazivalo više puta, čelnim ljudima Fonda PIO, Savezu penzionera, ali bez uspjeha! Reklo bi se, bolje ikad nego nikad, mada nismo više poslije ovoga, ni u to sigurni. S toga, sada kada su i sami to javno priznali, valjda je naredni korak da priznaju da su nam prošle godine zakinuli 15% usklađivanja penzija za 2022. god.
Ovim putem, prilikom izmjena Zakona „obračunatom usklađivanju, na dan, „ne znamo koji“, želimo penzionerima i javnosti Crne Gore da ukažemo na sljedeće pojedinosti:
- Ponovo se u medijima koristi termin da su penzije uvećane, umjesto da je riječ o usklađivanju;
- Pri tome, kada se radi o primjeni ranijeg Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju (tužan Zakon koji čami sa ukupno 31 izmjenom), odnosno primjeni njegovog člana 58, koji je izmjenama navedenog zakona postao nesprovodiv.
- Najblaže rečeno, interesantno i tužno, da se prilikom usklađivanja penzija, najmanje u formi saopštenja ili konferencije za štampu, ne obavijeste penzioneri kakvo je stanje u Fondu, na koji način je ukupan procenat usklađivanja utvrđen, kolika je stopa inflacije, koliko su porasle zarade – sve to je izostalo, a nikada ga nije ni bilo.
- Da o transparentnosti u radu Fonda PIO nema ni pomena može se zaključiti i na osnovu uvida u prilično isprazan sajt Fonda, gdje ne samo da nedostaju podaci o kojima je ovdje riječ, nego i brojni drugi, koji penzionerima mogu biti od koristi, a da ne govorimo o određenim stručnim prilozima, iskustvima drugih država i slično;
- Imajući u vidu navedeni Izmjene Zakona iz decembra 2021.godine, odnosno tako dopunjen i usvojen član 58, pošto je nelogičan, nije ni mogao biti doslovno primijenjen jer je istim predviđeno kvartalno usklađivanje a pri tome su utvrđena samo tri datuma kada se vrši navdeeni „kvartalni“ obračuni i to: 1. maja, 1. septembra i 1. januara. Koliko nam je poznato, za sada nije nekim novim aktom ni „zakonom“ propisan neki drugi broj kvartala u kalendarskoj godini, a do sada kako je vijeka i svijeta, kalendarska godina ima četiri kvartala, tako da je ovom radnjom prekršen Zakon.
- Kada je o promjeni odnosa prosječne penzije u odnosu na prosječnu zaradu riječ, stvari stoje značajno drugačije od onog što se to moglo ovih dana pred izbore čuti u medijima. Prvo, prosječna penzija u odnosu na prosječnu zaradu u januaru 2021. godine iznosila je 55,38%. U međuvremenu stanje se rapidno pogoršalo da bi u aprilu ove godine taj odnos bio svega 47,6%.
- Kada je riječ o najavljenom usklađivanju ukoliko bi prosječna penzija i dostigla 405€, to bi u odnosu na prosječnu neto platu u aprilu ove godine bilo svega 51,52%, a u odnosu na bruto platu, koju Fond PIO neopravdano koristi za obračun povećanja, to je svega 41,4%, tako da o nekom poboljšanju u korist penzionera teško da može biti riječi.
- Pošto ne znamo za koji se „model“ nezakonitog obračuna opredijelio Fond PIO, i na koji datum, naša računica pokazuje sljedeće: ako se obračun vrši za prvi kvartal 2023. godine, dakle zaključno sa mjesecom martom, povećanje prema članu 58. Zakona bi iznosilo 5,9%; ako se obračun vrši tako da se obuhvate prva četiri mjeseca, tada bi povećanje imajući u vidu rast potrošačkih cijena i rast prosječnih zarada , trebalo da iznosi 6,35%. Ovo sve bez „propuštenih“ 2,9% iz prošle godine.
- Dalje, u prilog apsurdnost ovakvog zakona, te još gore stanje zbog nemogućnosti njegove primjene, treba imat u vidu dužinu perioda od datuma kada se zaključuje obračunski period od 31. mart, do dana isplate istog oko 20 juna. Dakle, radi se o skoro puna 2 mjeseca u koja će inflacija svakako „pojesti“ jedan dio povećanja, tako da sa ovom odbitnom stavkom skoro da nema govora o realnom povećanju penzija.
- Takođe, interesantno je da Fond PIO i Monstat nisu uskladili „postupanje“ kada su polazni izvještaji o porastu cijena i zarada u pitanju u odnosu na Zakon. Tako se u saopštenjima Monstata sve vrti oko neto zarade (prosječna plata bez poreza i doprinosa), dok se u obračunu vješto prelazi na bruto platu, na što smo ukazivali i prošle godine i čijom primjenom je na godišnjem nivou penzionerima u Crnoj Gori zakinuto 15% u prošloj godini.
- Konačno, što je još važnije, a radi se o veoma upitnom načinu pribavljanja vjerodostojnih podataka o isplati zarada, broju zaposlenih i isto tako o načinu utvrđivanja prosječne godišnje zarade. Tako je Monstat prema ranijem planu još od 2017. godine trebao uraditi obračun prosječnih zarada kako su oni to nazvali iz administrativnih podataka, odnosno podataka dobijenih direktno od Poreske upare na osnovu stvarno isplaćenih zarada. Međutim, to ne samo da nije do sada urađeno, već u „Godišnjem planu zvanične statistike za 2023. godinu“ je planiran prelazak na ovaj novi izvještaj o obračunu zaradu (str. 26. navedenog plana), za što su, vjerovatno, obezbijeđena i sredstva, ali od toga po svemu sudeći neće biti ništa! I ne samo to, uporedna praksa pokazuje da navedene izvještaje po pravilu rade stručne organizacije, kvalifikovani instituti i sl., koji nisu pod „krovom“ države, to jest pod njenim direktnim uticajem, čime se obezbjeđuje potrebna objektivnost i neophodna transparentnost, koja je do sada potpuno izostala.
NVO UDRUŽENJE PENZIONERA CRNE GORE – ZA DOSTOJANSTVEN ŽIVOT ČOVJEKA
SOCIJALNI SAVJET BEZ SOCIJALNOG DIJAlOGA
Naslov osvanuo prije koji dan u dnevnim medijima “Socijalni dijalog nikad jači, kraj je jednoumlju”, autorizovan od ministarke socijalnog dijaloga g. Nišić, na prvi pogled nas penzionere je asocirao na države sjevera Evrope, tzv. “države blagostanja”. Po nama, podjednako kada su u pitanju penzioneri i zaposleni u Crnoj Gori, velika je vjerovatnoća da su sa ovakvim izjavama, a posebno kada se radi o pitanjima kojima se bavio Socijalno savjet koji dan ranije u pogledu izmjena Zakona o radu, malo ko je zadovoljan. Naime, danas zaposleni čak više nego penzioneri, imaju mnogo više razloga za zabrinutost nakon predloga Fiskalne strategije od strane Vlade Crne Gore kojom je predviđeno da se prepolove izdvajanja zaposlenih koja se tiču doprinosa za penzijsko invalidsko osiguranje i svedu na svega 10 procenata, te da se potpuno ukinu izdvajanja poslodavaca za iste namjene. Budući da se navedenim predlogom bitno mijenjaju uslovi za sticanje, a time, što je još važnije dovodi upitanje utvrđivanje visine visine penzije budućih penzionera ukoliko ove izmjene budu usvojene, logično je bilo da Socijalni savjet razmotri ovaj predlog i da o svojim nalazima i predlogu, utemeljenim na stručnoj analizi, obavijesti javnost Crne Gore.
Budući da se navedeni predlog nije uopšte našao na dnevnom redu Socijalnog savjeta, podjednako formalno i suštinski posmatrano, teško da o poboljšanju socijalnog dijaloga uopšte može biti riječi na način kako to saopštava ministarka Nišić. Kako smo u proteklom period u više navrata ministarki Nišić, te čelnicima Vlade, države i Fonda PIO nudili stručnu pomoć baziranu na ekspertske analize i projekte u pogledu reforme penzionog i socijalnog sistema, posebno njegovog segmenta koji se tiče funkcija Fonda PIO, najbolje da krenemo iz početka, a pitanje na koje se u ovom saopštenju fokusiramo je da li nam i kome ovakav Savjet uopšte treba. Tako, npr. kada je riječ o istaknutom intenzitetu i kvalitetu socijalnog dijaloga i “koristi” koje se time stiču, dovoljno ja da samo “uđemo” na sajt Savjeta gdje nećemo naći bukvalno ništa od vjerodostojne potvrde tog silnog rada, dnevnog reda sastanaka, možda stručnu analizu ili obrazloženje predloga koji Vlada razmatra i upućuje Parlamentu na usvajanje, predlog odluke, zaključak, zapisnik i slično, osim skeniranih “analitičkih kartica” za koje ne znamo čemu služe. Čak što je još gore, članovi tima koji u socijalnom dijalogu zastupaju Vladu, kako to stoji na sajtu Savjeta, su oni iz prethodnog saziva, prema vremešnom podatku sa sastanka 22. decembra 2022. godine. Za razliku od tada po staroj izreci “kadija te tuži, kadija ti sudi”, ako je suditi prema podacima iz medija u sadašnjem sazivu Savjeta osam predstavnika Vlade čine četiri ministra i četiri državna sekretara, koji time prvo sebe “posavjetuju” i nakon toga na Vladi potvrđuju sami sebi svoje odluke!
Ovim je jasnije da je čitav socijalni dijalog već godinama osmišljen na način da siromašni, a to su penzioneri i većina zaposlenih, ostanu u siromaštvu, a da se kvazi preduzetnici i razni drugi domaći i bjelosvjetski “rentijeri” do daljeg bogate upravo od rada siromašnih. Nasuprot tome, možemo argumentovano braniti stav da zaposleni u Crnoj Gori stvaraju daleko veću novostvorenu vrijednost od naknade koje dobijaju zauzvrat u formi plate. Ako pogledamo penzije, kako se stvari odvijaju posljednjih mjeseci, posve je jasno da je došlo do bespovratnog urušavanja međugeneracijskog sklada (solidarnosti). Stvari se dodatno komplikuju time što se navedenim predlogom o ukidanju doprinosa poslodavcma daju olakšice čak i kada to oni nisu tražili, ali ih rado prihvataju, s tim da sindikati nisu moćni da to spriječe, a radnicima se nerijetko prijeti kada se odlučuje o potrebi da se poštuju njihova osnovna prava. U tom smislu da bi Savjet opravdao svoje postojanje dodatno pitanje koje se tiče svrhe njegovog postojanja je šta treba mijenjati u socijalnom dijalogu sa državom; bolje reći između države, sa jedne i sindikata i poslodavca, sa druge strane?
Kada je u pitanju odnos države prema sindikatima, isti na prvi pogled djeluje kao korektan. Međutim, posmatrano u kontekstu krajnjeg učinka kada su radnička prava i zahtijevi u pitanju, u suštini je stvoren antagonizam koji proističe iz konkretnih poteza Vlasti. Da je to tako može se vidjeti iz primjera koji u svojim komentarima na “Nacrt Startegije fidskalne konsolidacije” ističe USSCG da Vlada uopšte nije uzela u razmatranje niti pristala da se izmijeni “obračunska vrijednost koeficijenta, uprkos navedenim društvenim i ekonomskim pokazateljima, ali i inicijativama koje je USSCG od 2019. godine do danas u kontinuitetu podnosila, da ista nije promijenjena od 2010. godine”, iako je Opšti kolektivni ugovor na to obavezuje. Na Sindikat, po svemu sudeći, država dosta arogantno i u suštini gleda kao na nužno zlo koje treba marginalizovati i ograničiti im uticaj na rješavanje nebitnih pitanja, dok se u međuvremenu brojna glavna normativna rješenja i politike osmišljavaju od strane pojedinih političkih partija, odbora, Parlamenta ili u nekim drugim drugim centrima koji trenutno posjeduju stvarnu moć. Da je takvom odnosu značajno diprinijeo i sam sindikat pokazuje i glasanje na Socijalnom savjetu gdje su, iako vođeni istom misijom i odgovornošću prema zaposlenima koje zastupaju, u jednom prelomnom trenutku od značaja za zaposlene i sve građane Crne Gore, glasali potpuno suprotno, čime nastavljaju da dodatno slabe svoj autoritet među zaposlenima. Otuda, i sve češće, pojedini granski sindikati i zaposleni uspijevaju da vlastitom “snagom” bolje istjeruju svoju pravdu, npr. Sindikat prosvjete, zdravstva, nego što bi to bio slučaj u saradnji sa Sindikatom, a ovih dana istim putem kreće i Sindikat javne uprave.
Što se tiče uloge poslodavaca u posve sumornoj atmosferi koja godinama vlada u Socijalnom savjetu i daleko od istinske odgovornosti prema onima koje “reprezentuju”, i kada pojedini poslodavci ne poštuju čak ni odluke inspektora rada i otvoreno izigravaju ili krše propise, osporavaju udruživanje u sindikalne forme, jasno ja da kao jedan od partnera u kontinuitetu imaju nadmoćnu pregovaračku poziciju u odnosu na državu i sindikat. U tom smislu je veoma teško na ravnopravnoj osnovi uspostaviti kvalitetan odnos, prvo između sindikata i poslodavca, a naročito je teško takav odnos uspostaviti na principu ravnopravnosti ove dvije strane sa trećom stranom, što svakako ide u prilog državi. Posljedice su vidljive i jasne, sindikati veoma teško uspijevaju, posebno u privatnom sektoru, da utiču na poteze poslodavaca i da stvore preduslove za poštovanje zakonom garantovanih prava radnika.
Poziciju Unije poslodavaca u tekućem pregovaračkom procesu dosta korektno je opisana od strane USSCG u već citiranim Sugestijama, gdje se decidno kaže da: “Osim toga, minimalna je ušteda koju će dobiti poslodavci ukidanjem doprinosa PIO na teret poslodavca, u okviru čega smo posebno istakli da se takvom mjerom „nagrađuju“ poslodavaci u Crnoj Gori koji će, ničim izazvano, dodatno povećati svoj profit na štetu budžeta Fonda PIO, a stvarnu pomoć neće dobiti oni poslodavci kojima je ona najpotrebnija (mikro i preduzeća u ekonomsko manje razvijenim područjima). Valja podsjetiti da su sredstva koja se izdvajaju po osnovu doprinosa za penzijsko i invalidsko osiguranje strogo namjenska sredstva i kao takva služe za isplatu penzija sadašnjim i budućim penzionerima po sistemu međugeneracijske solidarnosti”. I drugo, u potrazi za valjanim razlogom zašto su poslodavci objeručke prihvatili navadene izmjene Zakona, ne treba ići predaleko. Ovim je očito da se kreću utabanom stazom svojih prethodnika od kojih su se pojedini uhljebili na savjetničkim, ambasadorskim pozicijama, članstvom u odborima direktora pojedinih preduzeća i slično!
Konačno, zatečeni smo nesuvislim izjavama kojima čelnici Fonda PIO ovih dana zamajavaju građane Crne Gore da neće biti umanjenja penzija snižavanjem doprinosa; da su ćutali pomislili bi da bar razumiju problem, ali da ne smiju da se oglase. Međutim, stvari ipak stoje bitno drugačije, posve na štetu penzionera i što je još gore zaposlenih koje čekaju zagarantovano prepolovljene penzije koje su danas takve kave jesu.
Tako, nije valjda moguće da u Fondu PIO, koji primarno treba da brinu o zakonitosti, ne znaju da iznos penzije za svakog zaposlenog kada se za to steknu uslovi primarno zavisi od ličnog koeficijenta osiguranika. Konkretnije, ukoliko ovaj “ekonomski izum” naslovljen kao “prosječna minimalna zarada” bude usvojen tada će zaposleni koji sada imaju neto zarade preko 800 eura (visoka stručna sprema), kao i zaposleni sa srednjom stručnom spremom koji primaju zarade od 600 do 800 eura, imati značajno niže koeficijente za obračun, tj. utvrđivanje visine penzije. Drugo, ništa manje važno, kada je u pitanju pozicija države koja je za ovu godinu u budžet Fonda PIO planirala da izdvoji 120 miliona eura, prosta računica, na primjeru drugih zemalja koje su praktikovale sličan potez u pogledu radikalne izmjene Zakona, pokazuje nešto jako zabrinjavajuće, i po državu i po buduće penzionere. Tako, ako uzmemo u obzir dužinu radnog staža od 40 godina koja je po Zakonu jedan od dva ključna uslova za odlazak u starosnu penziju, prosječan radni vijek crnogorskih penzionera, visinu prosječne neto zarade i visinu bruto zarada koje se uzimaju kao osnovica za izdvajanje doprinosa na teret zaposlenih i na teret poslodavca, a koji se predložemim izmjenama umanjuju za čitavih 10,5 procenata, te prosječnu dužinu radnog staža sada oko 265 hiljada zaposlenih u Crnoj Gori, dolazimo do toga da Fondu PO za redovne isplate penzija u sadašnjem iznosu do momenta odlaska u starosnu penziju nedostaje oko 6,3 milijarde eura. Tako bi rupa u budžetu Ponda PIO koju bi trebalo da popunjava država na godišnjem nivo iznosila oko 350 milona eura, ne uzimajući pri tome porast cijena, kretanje zarada, potrošačke korpe i drugo.
Dalje, ono što je od strane Vlade stidljivo najavljivano kao ključni reformski potez u sistemu penzijskog osiguranja, mada ne do kraja formalizovano, ovim izmjenama su na mala vrata uvedeni drugi i treći penzioni stub bez ikakve institucionale pripreme, što se u državama sa uređenim sistemima socijalne zaštite koristi samo kao dopuna pribavljanju potrebnih sredstava za isplatu penzija. Naime, koncept penzijskog osiguranja koji počiva na tri stuba ima za cilj otklanjanje niza nedostataka sistema međugeneracijske solidarnosti na način da se nudi mogućnost ponude različitih korektivnih kriterijuma u pogledu visine penzije, kako bi se penzijski fond rasteretio obaveza prema korisnicima penzija, s tim da iskustva pokazuju da je sistem tri stuba daleko složeniji od sistema državnog penzijskog fonda. U domaćim okvirima problem je u načinu koji se predlažu navedene promjene tako što se umjesto uplate obaveznih doprinosa, što je bio slučaj do sada, ovim sva odgovornost prebacuje na zaposlene; na njima ja da odluče da li će i ako imaju od čega da štede za “stare dane”, ili će sve odmah da potroše, što je imajući u vidu visinu njihovih plata vjerovatniji ishod, dakle u korist vlastite štete. Pri tome, “prava” koja se ovim izmjenama data na volju poslodavcima da nisu u obavezi da izdvajaju 5,5% doprinosa na bruto zaradu zaposlenih za penziono osiguranje teško da će u sjutrašnjoj svakodnevici na dobrovoljnoj osnovi biti artikulisana u korist penzionera.
Da bi bar jedan manji broj manjkavosti u radu Socijalnog savjeta na koje smo ukazali u ovom saopštenju sveli na najmanju moguću mjeru mišljenja smo da treba započeti sa izmjenama Zakona o socijalnom savjetu, konretnije član 13, kojim se propisije sastav Savjeta. U tom smislu, smatramo da za razliku od sada Zakonom predviđena tri partnera, da broj partnera treba da se proširi na način da bi njegov sastav činili: predstavnici države koji ne mogu biti javni funkcioneri i koji nisu zaposleni u državnoj administraciji, jedan reprezentativni predstavnik poslodavaca koji u najvećoj mjeri ispunjava propisane uslove u pogledu reprezentativnosti, jedan reprezentativni predstavnih sindikata koji ima najveći broj članova, predstavnik najvećeg granskog sindikata, reprezentativni predstavnik penzionera nakon što postojeći Savez penzionera bude radikalno reformisan i u potpunosti brizi o njihovom statusu, te predstavnik civilnog društva.
NVO UDRUŽENJE PENZIONERA CRNE GORE – ZA DOSTOJANSTVEN ŽIVOT ČOVJEKA
U srijedu 10.5.2023. god. održan sastanak sa penzionerima iz Danilovgrad o niskim penzijama, neodgovarajućim usklađivanjima penzija i drugim problemima. Postignuta visoka saglasnost o problemima penzionera i dogovorena dalja saradanja našeg sa ovim udruženjem penzionera.
Velike posljedice užasnog neznanja i nesposobnosti Vlade da razumije crnogorski penzioni sistem - tvrde da doprinosi ne utiču na penzije. Upravo zbog smanjenja stope doprinosa Evropom 2 na penzijsko izdvajanje, uprkos povećanju osnovice (plate), značiće niže buduće penzije znatnog broja zaposlenih.
Predstoji nam period u kome će penzije umjesto da rastu i da se ispravi greška koja je ucunjena velikom broju penzionera koji nakon utvrdivanja minimalne penzije nisu obuhvaceni proprcionalnim uskladivanjem. Sada ce se značajan broj,upravo tih penzionera naći u poziciji da im penzije zbog obezvredivanja ličnog obračunskog koeficijenta dodatno budu umanjene!!!
Naše udruženje penzionera obratilo se, shodno Zakonu o slobodnom pristupu informacija, Fondu PIO kako bi se dobile niz informacija vezanih za obračun penzija, funkcionisanje Fonda PIO i drugih pitanja. Fond PIO je odbio da omogući pristup jednom broju traženih informacija nakon čega smo se obratili Agenciji za zaštititu ličnih podataka i slobodnom pristupu informacijama od koje očekujemo odgovor. Cijela korespondencija se daje u prilogu i to: 1) Zahtjev za slobodni pristup informacijama 2) Odgovor Fonda PIO 3) Žalba na ovaj odgovor upućen Agenciji 4) Pismo Fondu PIO kao reakcija na njihov odgovor.
Prof. Anđelko Lojpur, predsjednik Upravnog odobra našeg Udruženja penzionera, sastao se sa Predsjednikom države, Jakovom Milatovićem, u vezi problema sa crnogorskim penzionim sistemom i njegovim najnovijim izmjenama.
Nevjerovatna izjava iz Vlade da doprinosi ne utiču na visinu penzije uprkos Zakonu o penzijskom i invalidskom osiguranju koji navodi:
Član 4: "Obaveznim penzijskim i invalidskim osiguranjem na osnovu tekućeg finansiranja (u daljem tekstu: penzijsko i invalidsko osiguranje) osiguranicima se, po osnovu rada, zavisno od dužine ulaganja i visine osnovice na koju je plaćen doprinos za penzijsko i invalidsko osiguranje, uz primjenu načela uzajamnosti i solidarnosti, obezbjeđuju prava za slučaj starosti, invalidnosti i tjelesnog oštećenja, a članovima njihovih porodica pravo za slučaj smrti osiguranika, odnosno korisnika prava."
Čan 20: "Visina starosne penzije izračunava se tako što se lični bodovi osiguranika pomnože sa vrijednošću penzije za jedan lični bod na dan ostvarivanja prava.
Član 21: "Lični bodovi osiguranika utvrđuju se množenjem ličnog koeficijenta osiguranika i njegovog penzijskog staža.
Član 22: "... Pri određivanju godišnjeg ličnog koeficijenta uzimaju se zarade, naknade zarade i osnovice osiguranja koje su služile za obračunavanje i plaćanje doprinosa za penzijsko i invalidsko osiguranje, na koje je plaćen doprinos i koje su utvrđene u matičnoj evidenciji, izuzev iz godine u kojoj se ostvaruje pravo."
Očigledno da visina plaćenog doprinosa na osnovicu osiguranja (zaradu) penzijskog osiguranika, tj. visina zarade određuje penziju zajedno sa dužinom radnog staža. Ako tvrde da zarada određuje penziju zašto od januara 2024. god. 2/3 penzionera ima istu, minimalnu penziju kada su imali različite zarade i dužine radnog staža?!
Ponovni dopis Jakovu Milatoviću, predsjedniku Crne Gore, kojim se ukazuje na težak položaj penzionera i traži sastanak i organizovanje okruglog stola o problematici penzionog sistema i položaju penzionera u Crnoj Gori.
Emisija RTCG: "Kada govorimo o privrednom razvoju znamo da su to dvije poluge, obrazovanje i zdravstvo. Dokaz toga je Crna Gora, ali u negativnom smislu, kazao je za naš Radio profesor dr Anđelko Lojpur..."
Prof. dr Anđelko Lojpur intervju Radiu Crne Gore i o problematici penzijskog sistema.
(članak u Pobjedi) o deformacijama penzionih davanja.
KOMENTAR: STATISTIKA NEUMOLJIVO POKAZUJE KOLIKO JE PENZIONI SISTEM POREMEĆEN ZBOG PROIZVOLJNOG ODREĐIVANJA SOCIJALNIH DAVANJA POJEDINIM KATEGORIJAMA PENZIONERA. IZGUBIO SE KOMPAS U USKLAĐIVANJU PENZIJA ČIME SE ZAKON GRUBO KRŠI IZLAZEĆI IZ OKVIRA PARAMETARA UTVRĐIVANJA PENZIJA. NE VODI SE RAČUNA O STANDARU SVIH PENZIONERA. UMJESTO POVEĆANJA PENZIJA, INTERVENIŠE SE KRATKOROČNIM, JEDNOKRATNIM SOCIJALNIM DAVANJIMA PREMA PENZIONERIMA SA NAJNIŽIM PENZIJAMA. OSTALIM PENZIONERIMA NIŠTA SVE DOK NE DOĐU U KATEGORIJU MINIMALNIH PENZIJA.
(članak u Vijestima)
(članak u Danu)
SAOPŠTENJE ZA JAVNOST OD 8. APRILA 2023. GOD.
Problemi penzionog sistema isuviše veliki i kompleksni da bi se parcijalno otklanjali izmjenama Zakona već zahtijevaju temeljnu dugoročnu reformu. O tome u najnovijem saopštenju NVO Udruženja penzionera Crne Gore - za dostojanstven život Čovjeka zajedno sa nekoliko opštinskih udruženja penzionera iz Podgorice. Članak o ovome u Vijestima: "Penzioni sistem liči na pozornicu na kojoj se takmiče političke partije" (klik na znak Vijesti)
Odluka Fonda PIO da uzme po euro od februarske penzije svakom penzioneru koji je odlučio da plaća članarinu Savezu udruženja penzionera Crne Gore najbolji je dokaz kako je put do pakla popločan dobrim namjerama.
Nekome je, naime, u tom udruženju palo na pamet da sakupi pare za postradale u zemljotresu u Turskoj i Siriji i to tako što će se poigrati malim sumama na velikom broju ljudi. Sakupili su 89.301 euro sa isto toliko računa građana Crne Gore sa najnižim primanjima!
A da nikoga od tih građana nijesu upitali za dozvolu da to urade!
Vele, obavijestili su ih predstavnici 26 lokalnih odbora penzionera da to mogu da urade.
Sad je pitanje da li su predstavnici opštinskih odbora pitali svakog svog člana i dobili njegovu pismenu saglasnost da Fond PIO može da uzme euro od njegove penzije. Tako, naime, Fond PIO pita svakog penzionera da li hoće da se učlani u neko od penzionerskih udruženja i ako je odgovor potvrdan daje mu potvrdu na potpis.
Iz opštinskih odbora Saveza udruženja penzionera su nam nezvanično rekli da Fondu PIO nijesu dostavili pismena ovlašćenja svakog penzionera da im se skine euro sa računa, niti su tražili odobrenje od svakog svog člana pojedinačno. Vele, to je procedura koja bi trajala godinu!
Pa im je lakše bilo sprovesti svoju odluku na tuđi račun!
Trebalo je samo pogledati reakcije penzionera na društvenim mrežama na vijest da su oni sakupili 90 hiljada eura za pomoć postradalim, da se spozna da ih niko pojedinačno nije pitao.
I sad dolazimo do ključnog problema – ko može u tuđe ime i bez dozvole tog čovjeka da raspolaže njegovim primanjima. Ustav kaže – niko!
I sada nije bitno što se radi o euru i o plemenitom porivu. Bitno je što je jedna državna institucija odlučila da je u redu da bez pitanja građana, zbog kojih je osnovana i zbog kojih postoji, počne prpati po njihovim računima i njihovoj cjeloživotnoj ušteđevini. I to na nečiju časnu riječ!
Danas je nekolicina ljudi u menadžmentu Saveza udruženja penzionera odlučila da je OK da uzmu pare od članova tog udruženja i da ih za to ne pitaju da bi pomogli postradalim u Turskoj i Siriji. Ako im to prođe sada, sjutra će nastaviti sa tom praksom pa graditi kuće, slati ljude na liječenje, putovati po svijetu… a sve skidajući svojim članovima po euro sa računa i ne pitajući ih!
Zamislite samo da Unija samostalnih sindikata odluči da od svakog svog člana uzme po euro od plate i pomogne postradalim u Turskoj i Siriji i da to traže od poslodavaca ne dostavljajući pismenu saglasnost svakog pojedinačnog člana. Ili da Vlada odluči da, na primjer, ove godine svaka državna firma i ustanova uzme po euro od zaposlenih za kupovinu flote trajekata na liniji Kamenari – Lepetane! I izda dekret! Nezamislivo, jer Ustav im to zabranjuje.
Ako se opštinskim penzionerskim funkcionerima činilo da bi godinu trebalo da sakupljaju potpise i da oni to ne mogu da rade, onda je očigledno da ta ideja nije bila dobra. Mogli su, na primjer, pozvati, ne samo svoje članove, već sve ljude dobre volje, da od svoje volje uplate novac na račun koji bi otvorili u nekoj od domaćih banaka. A ne ovako, uvlačiti ljudima ruku u džep i ne tražiti dozvolu.
https://www.pobjeda.me/clanak/uzeli-bez-pitanja-90-hiljada-eura-najsiromasnijim-gradanima
Građani zabrinuti zbog neostvarenih obećanja PES-a
Foto: Iva Mandić
Autorka: Maja Leković
Autorka: Nada Kovačević
Objavljeno: 07.05.2024. 06:57 Pobjeda
Udruženja penzionera Crne Gore - Za život dostojan čovjeka, Pokret penzionera i mjesnih udruženja Masline, Gornja Gorica, Ljubović, Gorica i Jedinstva, u svijetlu složene situacije u penzionom sistemu, ističu važnost temeljne reforme koja se čini neizbježnom radi očuvanja dostojanstva i materijalne sigurnosti svih građana, posebno penzionera.
– U proteklim decenijama brojne najave reformi penzionog sistema ostale su bez konkretnih rezultata, dok su ishodi često bili nedostojni očekivanja. Nedavne inicijative za reformu, uključujući angažman Svjetske banke, nijesu donijele željene pomake, što je rezultiralo dodatnim urušavanjem sistema. Nepreciznost i nedostatak transparentnosti u najavama reformi dodatno su pogoršali situaciju, ostavljajući penzionere i građane u neizvjesnosti. Ključni problemi u penzionom sistemu Crne Gore su nedostatak adekvatnog prihoda u starijoj dobi, neusklađenost sistema sa promjenama u demografskim i ekonomskim trendovima, kao i nedostatak reprezentativnih podataka za određivanje visine penzija. Dodatno, nedostajući napori u vođenju sistema i nedostatak komunikacije sa relevantnim interesnim grupama čine situaciju još složenijom – poručili su iz ovog udruženja.
Da bi se prevazišli ovi izazovi, njihovi prijedlozi su da je neophodna sveobuhvatna reforma koja će osigurati stabilnost, održivost i adekvatnost penzionog sistema. Ova reforma treba da uključi jasno definisane ciljeve, uz aktivno uključivanje svih relevantnih interesnih grupa u proces donošenja odluka. Takođe, potrebno je uspostaviti adekvatne mehanizme praćenja i evaluacije kako bi se osiguralo da reforme daju željene rezultate.
– U pogledu modela penzionih sistema, važno je uzeti u obzir različite pristupe koji su se pokazali efikasnim u drugim zemljama. To uključuje kombinaciju državnih i privatnih penzijskih aranžmana, kao i različite metode finansiranja i indeksacije penzija. Potrebno je razmotriti i mogućnosti za dodatnu penzionu štednju i diverzifikaciju izvora prihoda u starosti. Ključno je da se reformski proces temelji na širokom društvenom konsenzusu i povjerenju u sistem. Očekuje se da će ova reforma biti dugotrajan proces, ali sa jasnim ciljevima i aktivnim uključivanjem svih relevantnih strana, može se postići održiv, efikasan i pravedan penzioni sistem koji će osigurati dostojanstvo i sigurnost svim građanima Crne Gore – zaključuju iz Udruženja penzionera - Za život dostojan čovjeka.
Uporedna praksa
Praksa pojedinih država članica EU podrazumijeva niz posebnih sistema penzionog osiguranja za određene sektore ili kategorije građana, npr. onih koji napune 65 godina, ali su bez ikakvih ili dovoljnih primanja za održivost. U mnogim državama biće potrebna dopunska penziona štednja kako bi se osigurale primjerene stope zamjene u budućnosti, s tim da nekada dopunske penzije mogu biti posebno isplaćivane u formi tzv. strukovnih penzija (profila).
Podaci iz EU pokazuju da penzije u prosjeku čine značajan dio javnih rashoda dostižući 11,3 odsto BDP-a, a gledajući pojedinačno kreću se u rasponu od 6,9 odsto u Holandiji do 16,2 odsto u Grčkoj i prepoznati su kao jedan od ključnih faktora za njihovu sadašnju, te srednjoročnu i dugoročnu finansijsku stabilnost.
Ovogodišnje prognoze OECD-a upućuju na zaključak da će se normalna starosna granica za odlazak u penziju u narednom periodu povećati u tri petine zemalja OECD-a, s tim da jedan ne mali broj od njih i dalje održava niže normalne starosne granice za žene nego za muškarce. Takođe, prema datim projekcijama prosječna normalna starosna dob za penzionisanje među zemljama OECD-a će se povećati sa trenutnih 64,4 godine za muškarce na 66,3 godine za one koji počinju karijeru sada. Budući nivoi se kreću od 62 godine u Luksemburgu i Sloveniji do 70 ili više godina u Danskoj, Estoniji, Italiji, Holandiji i Švedskoj.
Podaci koji pokazuju poremećen penzijski sistem i deformaciju (nepoštovanje) zakonom utvrđenih penzija po kriterijumima dužine staža i visine izdvajanja penzijskih doprinosa u 2022. god.:
Udruženja penzionera Crne Gore - Za život dostojan čovjeka, Pokreta penzionera i mjesnih udruženja Masline, Gornja Gorica, Ljubović, Gorica i Jedinstva
Vođeni spoznajom da su u dvije posljednje decenije u Crnoj Gori brojni reformski poduhvati, inače bombastično najavljivani, ali u stvarnosti bez realne podloge, završavali neslavno, ispada da smo se kada su njihovi ishodi u pitanju sapleli kao “pile u kučini”. Vođeni tom spoznajom, to nas je poniklo da se u najboljoj namjeri oglasimo predmetnim saopštenjem po pitanju najavljene reforme penzionog sistema, mada je sve to saopšteno u dosta nejasnim konturama. Tako smo, još 2020. godine saznali da je angažovana Svjetska banka na reformi sistema penzionog i invalidskog osiguranja s tim da je tadašnji ministar finansija, današnji premijer gospodin Spajić najavio određene pozitivne pomake već u junu 2021. godine. Međutim, iz kojih razloga ne znamo, Svjetska banka se povukla iz Crne Gore, a penzioni sistem posve liči na pozirnicu na kojoj su političke partije takmičie ko će prije ponuditi izmjene Zakona, što je vodilo dodatnom urušavanju ionako raštimovanog socijalnog sistema. Navedeno je stvari dodatno komplikovalo na štetu, i to ne samo penzionera, nego svih građana i poslodavaca Crne Gore, a tadašnja Vlada je intervenisala u formi trideset četvrte po redu izmjene Zakona o Fondu PIO, da bi tek u oktobru prošle godine nakon više upozorenja od strane udruženja penzionera vlastitim saopštenjem priznala da se radi o “neprilagođenom “zakonu”, a rješenje je našla u vanrednom usklađivanju. Pri tome, Monstat je nastavio da u kontinuitetu Fond PIO “hrani” podacima o prosječnoj zaradi inače prikupljenim na bazi uzorka koji se ni po broju obuhvaćenih preduzeća, te drugim aspektima koji se odnose na veličinu preduzeća, djelatnost i drugo, nikako ne može smatrati reprezentativnim. U kontinuitetu pogrešno utvrđenim stopama usklađivanja penzija svojim nečinjenjem doprinijela je i Uprava poreskih prihoda, inače kao jedina mjerodavna da saopšti tačne podatke na bazi finansijskih iskaza. Tako, Poreska uprava iako je to bilo predviđeno programom rada Monstata za 2023.godinu, još nije počela da dostavlja podatke o zaradam zaposlenih, tako da su po svim Zakonom propisanim datumima kada je vršeno usklađivanje penzija u prethodnim godinam, penzioneri bili zakinuti,
Opšta je spoznaja da su brojni faktori koji utiču na stabilnost i održivost penzionih sistema, a zaključak u tom smislu, posebno sa krizama koje su u kontituitetu smjenjuju na globalnoj ravni, bi mogao da glasi da su gpdinama svi penzioni sistemi u svijetu, manje,više, u svojevrsnoj krizi, bez obzira kako su strukturirani, zbog niza okolnosti koje karakterišu socijalno-ekonomsku situaciju svake zemlje pojedinačno. Generalno posmatrano, u svim zemljama svijeta životni vijek se produžava, što direktno ima negativne posljedice po finansijsku stabilnost penzionog sistema. S druge strane, direktan negativan utjecaj na finansijsku stabilnost penzionih sistema ima i nepovoljan odnos broja osiguranika i penzionera, s obzirom da je stopa rasta penzionera izraženija u odnosu na stopu rasta novozaposlenih, tako da ni Crna Gora u tom smislu nije izuzetak. Inače, osnovni ciljevi kojima treba da udovolji određeni penzioni sistem su opšte poznati, a to su: omogućiti primjeren dohodak u starijoj dobi i istodobno osigurati finansijsku održivost sistema, što znači da je potrebno što više povećati zaposlenost.
Otuda, zahvaljujući prethodno navedenom stanju, danas se Crna Gora pritisnuta brojnim propustima u funkcionisanju Fonda PIO u protekle dvije decenije, po nama, nalazi pred najvažnijim dijelom sveukupne reforme vlastitog društveno-ekonomskog sistema, ili još konkretnije prijeko potrebnim izborom i implementacijom novog modela socijalnog sistema u cjelini, čime bi se kada je u pitanju penzioni system konačno stalp na put i otkloniti njegove brojne manjkavosti i zadovoljiti sve interesne grupe. Nesumnjivo, niz otvorenih pitanja naći će se na stolu reformatora, ali ono što čitavu stvari ovaj put dodatno usložnjava su najave tipa da će biti ukinit Fond PIO, da će se zaposlenima isplaćivati zarade u bruto iznosu, tako da će oni sami treba da odluče koji dio zarade će odvojiti za stare dane i slično. U tom smislu reformisani model penzionog sistema treba omogućiti adekvatan nivo prava i pružiti socijalnu sigurnost svim korisnicima, što je moguće ako se preuzmu i primjene dobra rješenja iz uporedne prakse i ako Fond PIO prethodno i konačno bude osposobljen da opravda misiju koju sam naziva fonda podrazumijeva i zbog čega postoji, što do sada nije bio slučaj. To bi značilo da kada su sadašnji korisnici penzija u pitanju da im se dodatno ne urušava ionako nizak životni standard, a što se tiče sada zaposlenih, tj. budućih penzionera da im osigura višu stopu zamjene, tj. odnosa visine penzije zarade u momentu odlaska u penziju, u odnosu na sadašnji dosta nizak nivo, s tim da novoponuđena rješenja ne smiju predstavljati dodatno opterećenje za poslodavce. Ujedno, dobro osmišljenim izborm modela penzionog sistema izbjeglo bi se stanje gdje se godinama nepotrebno zavlači ruka u državni budžet kako bi se za ionako niske penzije nadomjestila potrebna sredstva za isplatu penzija.
Koncipiranje stabilnog i efikasnog sistema penzionog i invalidskog osiguranja ne tiče se samo onih građana Crne Gore koji su danas uživaoci penzionih prava, već i svih onih koji će to postati u periodu od narednih dvadeset ili pedeset godina, kao i onih koji će u tom periodu biti osigurana lica redovno uplaćujući doprinose u penzioni fond na principima međugeneracijske solidarnosti. U tom smislu, na bazi uprednih iskustava, dokument strategija reforme penzionog sistema čitav proces ozdravljenja treba jasno da definiše po fazama, da identifikuje interesne grupe čije mišljenje Vlada treba da sasluša i usaglasi u fazi javne rasprave, da postavi jasne ciljeve i zadatke, te da efekti reforme budu vidljivi i mjerljivi, vremenski ograničeni, jer za ono što nije mjerljivo u ekonomskom pogledu važi pravilo da ne postoji, tj. da je besmisleno, takoda se kvalitet konačnog ishoda može provjeriti jedino poboljšanjem kvaliteta životnog standarda penzionera. Da bi predloženi dokument poslužio prvenstveno kao opšti od strane javnosti prihvaćen informativni materijal koji određuje način i mogući model provođenja procesa reforme s njenim krajnjim očekivano pozitivnim ishodom, jako je važna početna faza koja prethodi njegovoj izradi, a tiče se tzv. komuniciranja vizije. Ovo ističemo upravo počevši od ovih dana izazvanih brojnih nedoumica, nerazumijevanja, pa sve do nivoa strepnje koje su izavale pojedine izjave vladinih službenika, a iste se svode na naznake da bi moglo doći do “ukidanja” Fonda PIO, smanjenja doprinosa i slično. U tom smislu, naš stav je da izbor nije “da” ili “ne”, već je na sceni spoznaja da je krajnje vrijeme preduzimanjne reformskih zahvata nužnost, da je njihov uticaj na dostojanstvo i materijalnu sigurnost građana od suštinskog značaja i u pogledu obezbeđivanje stabilne budućnosti same države, što bi konačno moglo da označi i početak poštovanja Statuta i Zakona o funkcionisanju Fonda PIO. Inače, štose tiče visine troškova za isplatu penzija, podaci za EU pokazuju da isti čine značajan velik dio javnih rashoda i dostižu 11,3 % BDP-a, a posmatrano pojedinačno kreću se u rasponu od 6,9 % u Nizozemskoj do 16,2 % u Grčkoj, i prepoznati su kao jedan od ključnih faktora za za njihovu sadašnju, te srednjoročnu i dugoročnu finansijsku stabilnost.
Kada su u pitanju penzioni modeli koji su svoju primjenu našli u pojedinim državama, iste su grupisale u tri zasebne grupe i to: države sa Bizmarkovim penzijskim modelom čiji je cilj održanje prihoda u starosti (relativni životni standard) i države koje su uvele Beveridžov penzijski model sa ciljem da se smanji siromaštvo u starosti i obezbede minimalni prihodi za starost (apsolutni životni standard). Pored njih, postoji i treća grupa država koje su uvele poseban tzv. model – Nordijski penzijski model. Nordijski penzijski model otklanja slabosti prethodna dva, a predstavlja mješavinu Bizmarkovog i Beveridžovog modela. Tako je u ovim zemljama, državni penzijski sistem je veoma rano počeo da, pored osnovnih penzija, obezbjeđuje i održanje prihoda u starosti. Kod ovih zemalja državni sistem, pored redistribucije, u velikoj mjeri obezbjeduje i održanje prihoda u starosti, pri čemu su u formi paralelnih modela posebno razvijeni i privatni penzijski aranžmani (tj. penzijski planovi) koji igraju vremenom imaju sve značajniju ulogu u dopuni prihoda, čime su skoro svi zaposleni obuhvaćeni.
Način finansiranja penzija, na snazi u Crnoj Gori, koji se dominantno zasniva na tzv. principu međugeneracijske solidarnosti, označavan i kao fundirani ili tekući PAYG (pay-as-you-go) teško da se danas može naći u još nekoj državi kao jedini i isključivi način finansiranja penzija. Inače, navedeni princip finansiranja penzija podrazumijeva da se penzije finansiraju iz doprinosa koji uplaćuju sadašnje generacije zaposlenih, koje na taj način stiču pravo da njihove penzije budu finansirane iz doprinosa budućih generacija. Uprošćeno govoreći, tzv. penzijski fondovi koji su uspostavljeni u ovakvim sistemima nisu fondovi,sadašnjim već predstavljaju samo neku vrstu prolaznog računa, koji se periodično puni prikupljanjem sredstava od doprinosa i redovno prazni uslijed isplate penzija, što je slučaj sa crnogorskim sistemom. S toga da bi se izbjegla jednostranost i krizne situacije u koje ovakav penzioni system po pravilu zapada, nasuprot PAYG sistemu, postoje fundirani sistemi u kojima se prikupljeni doprinosi u cilju njihove kapitalizacije investiraju na tržištu kapitala, tako što je stopa prinosa fundiranih sistema jednaka neto stopi prinosa na hartije od vrednosti u koje se doprinosi ulažu. Takođe, u funkciji traženja pogodnijeg modela penzionog sistema treba napomenuti da postoje dva standardna metoda određivanja penzija: prvi, unaprijed definisana penzija i unapred definisan doprinos. Unaprijed definisana penzija se uglavnom dovodi u vezu sa državnim sistemom zasnovanim na tekućem finansiranju (PAYG), dok se unaprijed definisan doprinos povezuje sa privatnom penzijom, s tim da ovo ne mora da bude pravilo
Nadalje, kada je o reformama penzionog sistema riječ u većini bivših zemalja u tranziciji još krajem 90-tih godina sprovedene su strukturne reforme kojima je uveden i drugi stub – obavezno privatno penzijsko osiguranje. Pošto opcije za povećanje ukupnih stopa doprinosa nisu bile realne, jer bi značile dodatno poskupljenje radne snage, uspostavljanje ovog dodatnog elementa penzijskog sistema je podrazumevalo da se deo doprinosa zaposlenih i drugih siguranika iz javnog penzijskog fonda preusmerava i ulaže na individualne štedne račune. Isto tako, u zemljama Latinske Amerike i Istočne Evrope, gde su sprovedene treforme uz podršku Svjetske banke, u novije vrijeme su se u okviru obaveznog penzijskog osiguranja (obavezni nivo koji obezbeduje održanje prihoda) pojavile i fundirane komponente sa definisanim doprinosom, kojima upravljaju privatne kompanije.Tako se izdvojila i nova grupa od nešto manje od 20 zemalja koje su, pored postojećeg PAYG sistema, uvele i komponentu obavezne individualne štednje u privatnim penzijskim fondovima – tzv. model Svetske banke, tako da je opšti zaključak da u zemljama u tranziciji dominiraju mješovite penzione šeme, dok u razvijenim državama dominiraju penzione šeme sa unaprijed definisanom visinom penzija.
U pojedinim državama članicama EU na snazi je niz posebnih sistema penzionog osiguranja za određene sektore ili kategorije građana, npr, onih koji napune 65 godina ali su bez ikavih ili dovoljnih primanjna za odrđivost. Isto tako, u mnogim će državama biti potrebna dopunska penziona štednja kako bi se osigurale primjerene stope zamjene u budućnosti, s tim da ponekada dopunske penzije mogu biti posebno isplaćivane u formi tzv. strukovnih penzija (profila) .
Takođe, pokazalo se da se mehanizmi indeksacije značajno razlikuju od zemlje do zemlje i od penzijskih šema unutar zemalja. U kojoj mjeri će indeksacija prilikom sklađivanja penzija spriječiti gubitak realnog primanjna penzionea zavisi od toga da li su penzije indeksirane prema cijenama ili nekom drugom indikatoru kao što su zarade, kao i o vremenu usklađivanja i referentnim periodima na kojima se zasnivaju. Gotovo sve zemlje OECD primjenjuju indeksaciju s fiksnom frekvencijom, obično jednom godišnje u određenom mjesecu, najčešće januaru, dok Australija, Mađarska, Holandija i Turska to rade dva puta godišnje, dok se u čileanskoj penzionoj šemi prilagođavaju vreše na mjesečnoj bazi. Nasuprot tome, Švajcarska indeksira svoje penzije vezane za zarade samo svake dvije godine, a Poljska indeksira svoje ciljane naknade samo svake tri godine.
Prognoze OECD-a objavljene ove godine upućuju na zaključak da će se normalna starosna granica za odlazak u penziju u narednom period povećati u tri petine zemalja OECD-a, s tim da jedan ne mali broj od njih i dalje održavaju niže normalne starosne granice za žene nego za muškarce. Takođe, prema datim projekcijama prosječna normalna starosna dob za penzionisanje među zemljama OECD-a će se povećati sa 64,4 godine za muškarce koji sada odlaze u penziju na 66,3 godine godine za one koji počinju njihovu karijeru sada. Budući nivoi se kreću od 62 godine u Luksemburgu i Sloveniji do 70 ili više godina u Danskoj, Estoniji, Italiji, Holandiji i Švedskoj.
Naš stav u tom smislu je jasan da je svaki reformski proces, a reforma penzionog sistema po svom karakteru dugotrajan, složen i sveobuhvatan proces koji zahtijeva aktivno uključivanje svih relevantnih interesnih grupa, čime se već u njegovoj početnoj fazi opšti društveni konsenzus nameće kao jedan od ključnih preduslova za njeno uspješno provođenje. Pri tome, kao polazni cilj nameće se vraćanje povjerenja u penzioni sistem, te postizanje njegove dugoročne održivosti i osiguranje adekvatnog nivoa primanja građanima u poznijem životnom dobu. Kako je za očekivati da će i ova reforma biti dugotrajan i dijelom bolan proces koji u kratkom roku obično donosi povećanje izdataka za penzije i time stvaranja dodatnog pritisaka na sistem javnih finansija, bez obzira što ih izdaje strpljenje, penzioneri će morati da se pomire sa time da je teško postići značajnije efekte u kratkom roku.
Fond PIO uputio Savezu penzionera spisak kako bi se potpisali samo oni koji i dalje žele ovoj organizaciji da plaćaju članarinu od penzije Savez penzionera samo u februaru dobio 45 hiljada eura
Članovima Saveza udruženja penzionera preko Fonda penzijsko-invalidskog osiguranja (PIO) se i dalje svakog mjeseca od penzija oduzima dio novca koji se toj nevladinoj organizaciji (NVO) uplaćuje kao članarina, iako ne postoji nijedan ugovor kojim se to pravno reguliše.
Sporno je i što Savez udruženja penzionera nikada Fondu PIO nije dostavio spisak kojim se potvrđuje da su njihovi članovi dobrovoljno pristali da budu dio njihovih opštinskih organizacija, s obzirom na to da se učlanjivanje ranije vršilo po automatizmu, što znači da dio najstarijih građana nije ni svjestan da svakog mjeseca uplaćuje članarinu.
Praksa učlanjivanja svih novih penzionera u Udruženje penzionera prestala je 2018. godine, od kada Fond PIO preko svojih područnih jedinica traži saglasnost najstarijih građana da im odbija novac za ovo udruženje.
Ove informacije navedene su u dokumentu Fonda PIO, u koji “Vijesti” imaju uvid.
Prema posljednjem februarskom obračunu, koji je radio Fond, cijeli Savez udruženja penzionera broji 89.301 članova, dok je ukupni broj penzionera oko 110 hiljada.
Savez je na ovaj način u februara od članarina koje iznose od 40 do 60 centi zaradio 45.403 eura, što bi na godišnjem nivou značilo prihode preko pola miliona eura.
Iz Saveza udruženja penzionera, čiji je predsjednik Branko Vešović, nijesu odgovorili na pitanja “Vijesti” u vezi sa ovom temom. Komisija Fonda PIO prošle godine je utvrdila brojne nezakonitosti u trošenju novca koje je dobijala ova organizacija.
Fond PIO, na čijem čelu se kao vršilac dužnosti nalazi Ranko Aligrudić, nedavno je štampao spisak svih penzionera kojima se odbija članarina za Savez. Spisak je zatim poslat toj organizaciji kako bi se penzioneri potpisali na njega, odnosno dobrovoljno potvrdili da su članovi udruženja.
”Taj spisak je navodno potpisan u udruženju penzionera i vraćen u Fond PIO, ali ga do sada još niko u Fondu nije vidio, niti se zna gdje je. Fond PIO i danas odbija članarine za udruženje penzionera, a nema nikakav ugovor kojim se to reguliše. Nijedan Fond PIO u regionu ne vrši odbijanja članarine za udruženje penzionera, već je to isključivo na dobrovoljnoj osnovi i u režiji samog udruženje, a ne Fonda”, navodi se u informaciji Fonda PIO.
U tom dokumentu je objašnjeno da su tokom 2005. godine na adresu Fonda PIO, od tek tada novoformiranih opštinskih udruženja, stigli dopisi kojim se od te institucije tražilo da se svi penzioneri sa teritorije svih opština smatraju učlanjenim u tu nevladinu organizaciju i da im se automatski počne odbijati članarina.
Međutim, u dopisima se ne navodi da je obezbijeđena saglasnost bilo kojeg penzionera za učlanjivanje, već je postupajući po tim dopisima, Fond PIO tada automatski počeo da naplaćuje članarine od svih penzionera za Savez i njegova opštinska udruženja.
”Takođe, učinjen je tada i korak dalje da se izmijeni softversko rješenje Fonda i da se svaki novi penzioner koji ostvari pravo na isplatu automatski učlani u Udruženje penzionera”, piše u informaciji.
Na čelu Fonda PIO tada se nalazio Radoje Žugić, sadašnji guverner Centralne banke.
U informaciji je naglašeno da ne postoji nikakav pisani sporazum između Udruženja penzionera i Fonda kojim se reguliše ovakvo ponašanje.
To stanje je trajalo do maja 2009. godine, kada je kroz sistem novog softvera Fonda isključeno automatsko učlanjivanje penzionera u udruženje.
”Međutim, učlanjivanje novih penzionera se i dalje vršilo, samo su to radili službenici odjeljenja za obračun i isplatu prava na osnovu naređenja njihovog pretpostavljenog. Dakle i u ovim slučajevima penzioneri su se automatski učlanjivali u udruženje, bez ikakve saglasnosti samih penzionera. Takođe, ni za ovo ne postoji nikakav pisani sporazum između Fonda PIO i NVO Udruženje penzionera.
U tom periodu iz udruženja penzionera su znali, periodično, tražiti da se svi penzoneri sa teritorije neke opštine koji su preskočeni automatski učlane u udruženje. Po tim dopisima se nije postupalo.
Za potrebe odjeljenja za obračun i isplatu prava napravljen je određen broj parametarskih izvještaja o spiskovima penzionera i u tom periodu bila je prisutna saradanja u smislu dostavljanja ličnih podataka penzionera ka NVO Udruženje penzionera.
Ovo je problematično jer su dostavljani i lični podaci za penzonere koji su učlanjeni u tu NVO, a nikada nisu dali svoj pristanak niti saglasnost za to”, piše u informaciji.
Ovakvo stanje trajalo je do 2018. godine kada je NVO KOD pokrenula seriju pitanja o članarinama penzionera.
”Nakon početnih zahtjeva za informacije, praksa učlanjivanja svih novih penzionera u udruženju je prestala. Umjesto toga donijeta je procedura postupanja u Fondu kojom je od arhivara u svim područnim jedinicama traženo da pitaju penzionere da li žele da budu članovi udruženja”, navodi se u dokumentu.
Predsjednik novoformiranog udruženja penzionera “Za život dostajan čovjeka” Dragoljub Janković kazao je “Vijestima” da je način da se penzioneri po automatizmu učlanjuju u Savezi i da po tom osnovu mjesečno izdvajaju članarinu, prevaziđen.
”Već odavno imamo više udruženja penzionera nastalih upravo iz nezadovoljstva monopolskog položaja i načina rada Saveza penzionera. Smatramo da je neophodno da se svakom penzioneru ponudi da bira u koje udruženje bi želio da bude član. Takođe, vidimo da nije adekvatno riješeno ni pitanje na osnovu kojih kriterijuma se pare od članarina a možda i druga sredstva dodjeljuju Savezu penzionera i njihovim opštinskim podružnicama. I što je još važnije kako se ta sredstva troše, po kojem osnovu i kome se ona daju, kakva je evidencija svega toga i ko kontroliše zakonitost trošenja tog novca. A radi se skoro o milion eura godišnje. Sve ovo je netransparentno bez javnih procedura i kontrole”, kazao je Janković.
On je naglasio da se zalažu za hitno donošenje Pravilnika o dodjeli sredstava udruženjima na osnovu njihovih planova (projekata) trošenja članarina, te kontrola tih trošenja, a sve u javnoj i transparentnoj proceduri.
Janković smatra i da je način na koji je sa februarske penzije dodatno skinut jedan euro nezakonit i neprihvatljiv.
Upravni odbor Fonda PIO je na predlog Saveza udruženja penzionera sa februarske penzije skinuo novac penzionerima, i usmjerio oko 90.000 eura za pomoć stanovništvu Turske i Sirije, koje su nedavno pogodili razorni zemljotresi, ali o tome nijesu obaviješteni članovi.
”Nezakonito je umanjivanje redovnog primanja, kakvo je penzija. Odnosno da se bez znanja i pristanka penzionera umanjuju njihove penzija, bez obzira što se radi o humanitarnom gestu ili o nekom drugom razlogu. Penzija je lično primanje, privatna svojina i s njom može samo penzioner prema rješenju o penziji u punom iznosu da odluči šta će da uradi i kako će da je potroši. Nikakvo udruženje penzionera ili organ ne može umanjiti penziju bez saglasnosti penzionera, osim ako se ne radi o sudskoj presudi”, saopštio je Janković.
Organizacija, čiji je predsjednik, traži da se taj novac vrati u narednoj isplati penzija, a da se pomoć uplati iz članarina koje penzioneri na mjesečnom nivou izdvajaju.
Naš Savez ovim putem sagledava zakonitost postupka Fonda PIO o umanjenju penzija od 1€ po osnovu humanitarne donacije. U ranijem saopštenju iskazali smo opravdanu sumnju u nezakonitosti ovakvog načina sakupljanja sredstava za humanitarne potrebe da se bez znanje primaoca penzije oduzimaju sredstva od njegove penzije na osnovu nečije odluke da se to radi u humanitarne svrhe.
ČIJE SU NAŠE PENZIJE ILI KO ZAVLAČI RUKU U NAŠ DŽEP???
Ovim putem želimo da članove NVO penzionera Crne Gore “Za život dostojan Čovjeka”, članove drugih penzionerskih udruženja i kompletnu crnogorsku javnost upoznamo sa poniženjem koje u kontinuitetu čelnici Fonda PIO čine crnogorskim penzionerima. Pri tome se, isto kao kod “pogrešno” obračunatog usklađivanja penzija za 2022. godinu, pri čemu su penzioneri zakinuti za čitavih 15 procenata, i ovaj put radi o drastičnom kršenju Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju.
Naime, odlukom nekompletnog Upravnog odbora Fonda PIO od 16. marta ove godine, i to u nepotpunom sastavu pri čemu ne mislimo na broj članova nego na propisani zastupljenost pojedinih grupacija (tri člana UO su razriješena Odlukom Vlade CG), iz dnevnih medija smo saznali da su prilikom februarske isplate penzije penzionerima iste umanjenje za 1 €, kako je rečeno iz Fonda PIO, za postradalo područje od zemljotresa u Turskoj.
Ne sporimo da je humano pomoći ugroženima od razarajućih prirodnih pojava i smatramo da se i penzioneri shodno svojim mogućnostima trebaju pridružiti. Međutim, način na koji je to urađeno, iza leđa penzionera, bez da se prethodno zatraži njihovo mišljenje i pristanak po tom pitanju i sl., smatramo da je nezakonit i time nedopustiv. Naime, bez znanja penzionera, “neko” je svojom voljom od njihovih penzija uzeo jedan dio, što, kako je saopšteno u javnosti, ukupno iznosi preko 80.000 €. Dakle, na lično primanje, kakvo je penzija, bez pristanka ličnog primaoca, za navedeni iznos je umanjena penzija, pri čemu u fokusu naše pažnje nije toliko sam iznos, koliko je to način na koji je urađeno. Poznato je da svaki vid nasumične i samovoljne promjene iznosa ličnog primanja, koje je uređeno rješenjem o isplati (penzija, plata), ne može biti ni po kojem osnovu učinjen bez pristanka primaoca, u ovom slučaju penzionera, tako da se ovdje radi o grubom kršenju više zakona, sve do nivoa povrede osnovih ljudskih prava zagarantovanih Ustavom Crne Gore.
U smislu prethodno navedenog, i radi potpunog uvida javnosti Crne Gore, tražimo da se navedeno odluka objavi na sajtu Fonda PIO i da istu u što kraćem dostavite i našem Udruženju.
Drugo, imajući u vidu socijalno - ekonomski položaj većine penzionera, ovim putem zahtijevamo da se sljedećom isplatom penzija svim oštećenim penzionerima vrati nezakonito umanjenje.
Treće, predlažemo da se iz fonda postojećih redovno uplaćivanih članarina (koji na godišnjem nivou iznose skoro 1 milion €) isplati navedena sakupljena suma pomoći i time na zakonit način realizuje ovaj human gest penzionera Crne Gore.
Četvrto, mislimo da ste ovakvim nepromišljenim postupkom propustili priliku da pozovete penzionere da na dobrovoljnoj osnovi odrede iznos koji bi bio izdvojen kao pomoć, čime bi se zasigurno prikupio značajano veći iznos od ovoga “nameta” na silu nametnutog građanima Crne Gore.
Sve prethodno navedene zahtijeve ističemo sa dobrom namjerom da vam pružimo priliku da se izvinite penzonerima i crnogorskoj javnosti, te da se navedena postupanja vrate u zakonske okvire kako bi izbjegli da konačno razriješeje ovog problema potražimo pred relevantnim državnim organima, sudskim putem i slično.
Ovo saopštenje će biti objavljeno na sajtu našeg Udruženja adresa: penzioneri2022.me, a isto ćemo, transparetosti radi, učiniti i sa vašim odgovorom, pa neka javnost Crne Gore procijeni moralni i zakonski kredibilitet ovakvog postupanja.
Održana Tribina penzionera sa temom: Materijalni i socijalni položaj penzionera i Reforma penzijskog sistema i Fonda PIO dana 25.3.2024. u prostorijama Mjesne zajednice Gorica, ul. V Proleterske brigade bb u organizaciji mjesenih udruženja penzionera i NVO Udruženja penzionera Crne Gore: MUP G. Gorica, MUP Masline, MUP Ljubović, MUP Gorica, MUP Jedinstvo, Pokret penzionera i NVO Udruženje penzionera Crne Gore - Za dostojanstven život Čovjeka.
Zaključci sa Tribine su:
1. Uprkos nužnom povećanju minimalne penzije standard penzionera i dalje nizak tako da je većina penzonera socijalno ugrožena. Penzije su generalno niske i upola su u odnosu na izdvojena srestva tokom radnog vijeka penzionera. Iz penzijskih doprinosa uzimaju se sredstva za socijalna davanja onim kategorijama penzionera koji nijesu dovoljno izdvojili srestava tokom svog radnog vijeka umjesto da se obezbijede iz posebnih izvora.
2. Nakon povećanja minimalne penzije potrebno je povećati i ostale penzije kako Zakon propisuje po kriterijumima dužine radnog staža i izdvojenih doprinosa. Na ovaj način bi se otklonila nepravca i diskriminacija nakon selektivnog povećanja samo minimalnih penzija.
3. Potrebna je temeljna reforma penzionog sistema kako bi se otklonile sve devijacije i kontradikcije u sadašnjem Zakonu koji je mijenjan preko 35 puta. Reformom se traži obračun penzija na osnovu izdvojenih sredstava metodom kapitalizacije, odvajanje socijale od penzija i formiranje Socijalnog fonda, uvođenje više šema (vrsta) penzija koje bi bile ponuđene, uvođenje socijalne penzije, izgradnja domova za penzionere, veća inkluzija penzionera u društvo, lakši pristup zdravstvenim uslugama, kulturne programe za penzionere i dr.
Predstavnici našeg NVO prof. dr Dragoljub Janković, predsjednik, i prof. dr Anđelko Lojpur, predsjednik UO, sastali su se sa predstavnicima Saveza udruženja penzionera Crne Gore, Brankom Vešovićem, predsjednikom, i njegovim saradnikom sekretarom. Teme razgovora bile su ekonomski i socijalni položaj penzionera u Crnoj Gori i, stim u vezi, razmatranje najakutnijih problema ove populacije, koje bi trebalo rješavati kroz institucije sistema. Konstatovani su zajednički problemi u vezi usklađivanja penzija, penzionog modela, miješanja penzionih i socijalnih davanja koja nijesu u skladu sa Zakonom i dr. Dogovoren je nastavak saradanje udruženja u cilju poboljašanja materijalnih i drugih uslova života penzionera.
У циљу отклањања евентуалних недоумица и погрешног тумачења на тему помоћи пензионерима, насталог након гостовања министра финансија, мр Александар Дамјановић у емисији “Такулин” на Градској телевизији, наглашавамо да је, одговарајући на питање новинара, министар казао да, у овом тренутку, нијесу планиране ванредене пензије, мислећи на додатна једнократна давања из државног буџета, каква су исплаћена у децембру протекле године. Са друге стране, како је и најављено, пензионери са исподпросјечним примањима, могу очекивати исплату субвенција из пакета енергетске подршке коју обезбјеђује Европска комисија за земље Западног Балкана.
Подвлачимо да субвенција није исто што и ванредна пензија или друга врста једнократног буџетског издвајања, каква је обезбијеђена претходне године, од стране ове Владе, за све пензионере у Црној Гори, чија су примања до висине потрошачке корпе.
Дакле, иако се ради о различитим категоријама помоћи, подршка која је обезбијеђена кроз средства из фондова ЕК свакако је добродошла и у сагласју је са политиком Владе у цјелини у чијем је апсолутном фокусу бољи материјални положај пензионера, који су годинама уназад занемаривању категорија, додатно запостављена тзв. Програмом Европа сад.
Указујемо да је, у поменутој емисији, између осталог, министар нагласио да ће, у име Владе, учинити све да минимална и просјечна пензија буду најмање у нивоу од 60% минималне и просјечне зараде, што је на фону политике солидарности, за коју се од почетка мандата министар Дамјановић залаже, када је у питању, ова, како оцјењује најрањивија категорија друштва, која је истовремено показала највиши степен социјалног разумијевања и стрпљења.
Први човјек црногорских финансија поручио је да је дошло вријеме да држава покаже потребни сензибилитет према пензионерима, кроз редовна и ванредна усклађивања, као и могућу корекцију Закона о пензијском и инвалидском осигурању, са циљем стварања претпоставки за унапрјеђење пензионог система, уз константно и континуирано увећање пензија и њиховог бржег усклађивања са зарадама.
https://www.gov.me/cyr/clanak/pojasnjenje-u-vezi-sa-mjerama-podrske-penzionerima
Udruženje penzionera Crne Gore - za dostojan život Čovjeka na sastanku sa više mjesnih udruženja penzionera iz Podgorice
SAOPŠTENJE KOJE SU OBJAVILI CDM, VIJESTI, POBJEDA, AKTUELNO I MNOGE DRUGE INFORMATIVNE PLATFORME
DA LI SU PENZIJE OSTALE NEUSKLAĐENE?
Dana 16. februara tekuće godine u KIC “Budo Tomović”, u organizaciji NVO “Za život dostojan Čovjeka” održana je javna tribina. U fokusu bilo je niz problema, koji se tiču socijalno-ekonomskog položaju penzionera Crne Gore, a što se, u najkraćem ogleda u njihovoj sve nepovoljnijoj socijalno-ekonomskoj poziciji, s tendencijom da se taj trend nastavi. U tom smislu, još jednom je nedvosmisleno potvrđen stav da je koncept dostojanstvenog rada, života i uspravnog hoda, najmanje što je potrebno i jedino moguće rješenje za koje se zalažu penzioneri Crne Gore.
Po mišljenju učesnika desila su se dva propusta u pogledu obračuna povećanja penzija. Prvi, radi se o primjeni člana 58 Zakona, gdje umjesto da osnova obračun povećanja penzije bude uzeta prosječna neto zarada, ista je “zamijenjena” prosječnom bruto zaradom koja je rasla sporije, čime je povišica na godišnjem nivou niža za oko 10%. Drugi propust, koji teško da se može podvesti pod neznanje je da se eksplicite u članu 2. Izmjena i dopuna Zakona navodi da se obračun vrši na osnovu kretanja potrošačkih cijena i prosječnih zarada “u prethodnom kvartalu u odnosu na kvartal koji mu prethodi”, pri čemu se kao datumi usklađivanja navode: 1. januar, 1. maj i 1. oktobar. Zato bi bilo poželjno da Fond PIO javno, na svom sajtu, objavi na koji je način došao do naznačenih iznosa povišica i koliko godina ima kvartala, čime bi se lako moglo vidjeti da li je, pri tome, u potpunosti ispoštovan Zakon. Jer, statistika je neumoljiva, penzije su trebale da se ukupno povećaju tokom prošle godine zaključno sa januarom ove godine za oko 30%, a ne 15% koliko je Fond PIO obračunao.
I dok se u stvarnom penzionerskom životu odvija prava socijalna drama u kojoj unutar ubrzanih promjena koje crnogorsku ekonomiju vuku na dolje, mišljenja smo da treba smanjiti rastuće nejednakosti i rizik isključenosti, pri čemu, prvenstveno ne mislimo samo na grupaciju od oko 130.000 penzionera, već na sve građane Crne Gore. Po nama, treba prekinuti sa davanjem mrvica i svim vidovima tzv. pomoći, jer to dodatno podstiče polarizaciju i izazva duboku i razumljivu ogorčenost penzionera, i ne samo njih.
Potreba za novom poreskom i socijalnom politikom je očigledna u situaciji kada se na regularno utvrđene pojedine kategorije penzija interveniše povremenim socijalnim pomoćima (tzv. „13 penzija“ i „ina penzija“). Postavlja se pitanje da li je to svrha socijalne pomoći ili njena zloupotreba a da bi se zamaglile nerealne niske penzije?
Na Tribini je istaknuto da se radi o odbrani dostojanstva i časti svake profesije, svakog građanina, svakog penzionera koje su svoje najbolje godine darovali ovoj državi i njenim građanima. Penzioneri su brojni i sa ogromnim životnim iskustvom, i sigurno mogu pomoći da se obnovi i izgradi novi most povjerenja koji će da spoji duboko razdvojene socijalne obale. Otuda nas raduje da jedan od prisutnih članova udruženja Pokreta penzionera jasno kazao da treba da djelujemo zajedno i da tražimo da se poštuje Zakon, te da je krajnje vrijeme za reformu penzijskog i, sa njim povezanog, zdravstvenog sistema.
NVO Udruženje penzionera Crne Gore – za dostojanstven život Čovjeka
Nakon povećanja minimalne penzije na 450 € u Udruženju smatraju da obračun penzija za januar mjesec u dijelu jednokratnog uvećanja, ne uzimajući u obzir usklađivanje penzija za poslednje 4 mjeseca 2023. god., nije urađena na zakonit način. U toku je detaljna analiza nakon čega će se preduzeti konkretne mjere za otklanjanje diskriminatornog i nezakonitog jednokratnog uvećanja januarskih penzija.
- DA LI NAŠ ŠVAJCERSKI MODEL DAJE PENZIJE NIŽE OD IZDVOJENIH DOPRINOSA TOKOM RADNOG VIJEKA OSIGURANIKA?
- DA LI SU USKLAĐIVANJA PENZIJA REALNA U ODNOSU NA INFLACIJU I PROSJEČNU PLATU?
- DA LI JE DOŠLO DO DEFORMACIJE ODNOSA SVIH PENZIJA U ODNOSU NA MINIMALNU PENZIJU NAKON POVEĆANJA?
- DA LI SOCIJALNA DAVANJA OBMANJUJU I ZAMAGLJUJU NEADEKVATNO USKLAĐIVANE PENZIJA?
- DA LI JE DOŠLO KRAJNJE VRIJEME DA SE ZBOG NEDOSTATAKA I SLABOSTI PENZIONOG SISTEMA USPOSTAVI NOVI PENZIONI SISTEM?
- ZAŠTO JE IZOSTALA REFORMA PENZIONOG SISTEMA CRNE GORE I ŠTA BI TREBALA DA OBUHVATI?
DATUM ODRŽAVANJA: PETAK, 17.2.2023.GOD.
MJESTO: KIC "BUDO TOMOVIĆ", MULTIMEDIJALNA SALA, POČETAK U 18H.
Pripremljen je dokument Osnovi reforme crnogorskog penzionog sistema. Biće ponuđen svim udruženjima penzionera za podršku nakon čega će se uputiti Vladi sa zahtjevom da se reformom penzionog sistema koji će biti efikasniji, bolji, bez diskriminacije i nefer tretmana penzionera.
Mada smo u kontinuitetu navikli da nas čelnici koji zdušno brinu o našim životima iznenade, i to uglavnom u negativnom smislu, ono što nam se ovih dana dešava ili se već desilo, je surova potvrda te realnosti. Tako, sa dosta pompe i gromoglasno, u poslednje vrijeme data su obećanja da će penzionerima biti isplaćena tzv. „trinaesta penzija“; kao posljednji čin u toj tragikomičnoj epopeji završila je sa novim obećanjem, odnosno odlukom UO Fonda PIO da se radi o „povećanju“ od svega 2,25 procenata.
Dvije stvari nas bole, a obje podjednako ukazuju na svojevrsno poniženje i do daljeg urušavaju ekonomsko-socijalni status i položaj penzionera Crne Gore. Prva je, da li je odluka Upravnog odbora Fonda PIO kojom je odlučeno o visini predmetne isplate usklađene sa važećim Zakonom, konkretno članom 28. Zakona o penziono invalidskom osiguranju, posebno ako se ima u vidu da su prema Saopštenju Monstata prosječne cijene u 2022. godini porasle za 17,2 indeksnih poena, a prosječna zarada u istoj godini za 35,4 indeksna poena. I drugo, nije problem samo u tome što se obećava nešto što se po pravilu ne ispuni po principu „obećanje ludom radovanje“, sugerišemo im da od sada sve takozvane vidove „pomoći“, bolje reći milostinje, jer se radi o skromnim iznosima za jednomjesečno preživljavanje, sprovedu kroz važeći zakonski okvir.
Predsjednik, s.r.
Predsavnici Udruženja penzionera na sastanku sa ministarkom rada i socijalnog staranja o problemima penzionog sistema i potrebe za njegovom reformom.
SAOPŠTENJE